به گزارش گوروش نیوز به نقل از خبرگزاری بینالمللی قرآن (ایکنا) از آذربایجانغربی، فرهنگسرای قرآن یکی از مراکز فرهنگی و مذهبی هر استان است که محور فعالیتهای آن، همان طور که از نامش پیداست، قرآن و مضامین دینی است و فرهنگسرای قرآن و عترت ارومیه بهعنوان بزرگترین فرهنگسرای آذربایجانغربی است.
این فرهنگسرا در سال ۹۲ در چهارمین سفر استانی هیئت دولت به آذربایجان غربی در زمینی به مساحت ۹ هزار و ۷۵۰ متر مربع و در دو طبقه و با زیربنای ۴ هزار و ۸۹۶ متر مربع با هدف رفع مشکلات فعالان قرآنی و تقویت فرهنگ قرآنی در جامعه به بهرهبرداری رسید.
از جمله امکانات این فرهنگسرا میتوان به سالن آمفیتئاتر، فضای آموزشی، کتابخانه و مهمانسرا اشاره کرد که در راستای بهبود عملکرد و استفاده حداکثری از ظرفیت قرآنی احداث شده است.
این فرهنگسرا با همت شهرداری و شورای شهر ارومیه و استاندار وقت آذربایجان غربی جهت انجام امورات قرآنی احداث شده است اما در حال حاضر در این مکان ادارات زیر مجموعه شهرداری مستقر شده و عملاً کار قرآنی خاصی در این مکان صورت نمیگیرد و فقط یک اتاق ۳۰ متری جهت فعالیتهای قرآنی اختصاص داده شده است.
فعالیتهای سازمانهای غیرمرتبط با موضوع قرآن و عترت در این فرهنگسرا موجب نارضایتی فعالان قرآنی ارومیه به خصوص انتقاد صریح نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه ارومیه شده، طوری که وی در خطبههای نماز جمعه اخیر از دست دادن هویت اصلی فرهنگسرای قرآن و عترت را از جمله مشکلات مهم فرهنگی این استان بهشمار آورد و خواستار چاره اندیشی برای آن شد.
آذربایجانغربی به خصوص شهر ارومیه با دارا بودن رتبههای نخست مسابقات بینالمللی و سفیران جهانی قرآن و نیز چند قاری و حافظ در حوزههای مختلف بینالمللی و جهانی ظرفیت مناسبی برای پرداختن به امورات ناب قرآنی در حوزههای تحقیقاتی و همچنین تربیت آیندگان جامعه قرآنی کشور دارد.
از سوی دیگر عامل نیروی انسانی متخصص یکی از عوامل موثر در افزایش کارآیی و کارآمدی سازمانها بشمار میرود و میتواند سازمان را به اهداف تعیین شده نزدیکتر سازد.
با نگاهی به مراحل موثر در کارآمدی سازمان مشخص میشود که داشتن نیروی متخصص و کارآمد و همچنین امکانات لازم، سبب ارتقای سازمان و به تبع آن توسعه فرهنگ قرآنی در جامعه شده به طوری که موجب افزایش کیفیت فعالیتهای قرآنی میشود.
بنابراین میتوان وجود نیروهای متخصص قرآنی را به عنوان قلب تپنده فعالیتهای قرآنی و فرهنگی استان تلقی نمود و لذا نقش بسزایی میتواند در بهرهوری امورات قرآنی و افزایش رضایت شغلی نخبگان قرآنی داشته باشد.
در حال حاضر فرصت خوبی برای پیشرفت فرهنگ قرآنی در استان وجود داشته و از طرفی جهت رسیدن به هدفها و چشماندازهای قرآنی استان باید فرهنگسرای قرآن و عترت به صورت تخصصی به امورات قرآنی بپردازد.
انتظاری که از مدیران و مسئولان استانی میرود این است که با هموار کردن مسیر در راستای پیشرفت و توسعه فرهنگی و قرآنی استان گام بردارند و عملکرد شعارآمیز به این مجموعه نداشته باشند تا فرهنگسرای قرآن و عترت که اینک به فعالیتهای تفریحی و بدور از فعالیتهای قرآنی تبدیل شده است بتواند به هویت اصلی خود که ترویج و گسترش فرهنگ قرآنی در جامعه است، بازگردانده شود.
اعظم اسدپور